Diverse Europese verordeningen en rechtelijke uitspraken melden, dat de afzonderlijke lidstaten zich niet mogen bemoeien met het uitbetalen van de rauwe melk, omdat dit uitbetalen op Europees niveau reeds goed is geregeld. In deze verordeningen staat ook dat de rauwe melk alleen op basis van gewicht en het vetgehalte moet worden uitbetaald. De Europese unie legt daarbij per jaar voor de gehele gemeenschap een richtprijs rauwe melk vast, zodat elke veehouder omgerekend naar gewicht en vetgehalte dezelfde melkprijs krijgt uitbetaald.
In strijd met deze prijsafspraken en rechtelijke uitspraken komt de Nederlandse regering in 1994 met het Landbouwkwaliteitsbesluit rauwe melk en zuivelbereiding. Het Productschap Zuivel (PZ) krijgt daarbij de bevoegdheid rauwe melk ook op basis van eiwit en kwaliteit uit te mogen betalen. Dat dit niet van de Europese unie mag wordt genegeerd. Vervolgens komt het PZ met kortingen, kosten, heffingen en vergoedingen, zoals zomerkorting, vaste korting per afrekening, ophaalkosten, verwerkingskosten, analysekosten, administratiekosten, overheadkosten, modulatiekosten, kosten lidmaatschap, toeslagen en kortingen voor collectieve doeleinden, zoals promotie, onderzoek en dierbestrijding, heffingen Mond en Klauwzeer, korting vanwege het tijdstip van uitbetaling en nabetaling na afschrijving van reserves en investeringen in vermogen.
Uit deze enorme lijst met kortingen is op te maken, dat ook de melkfabrieken hun kans roken om de veehouder kortingen op te leggen en zij kwamen daarnaast met dubieuze vaste kosten per afrekening, inhouding per kg melk, kiemgetal, celgetal, de jaarlijks geleverde hoeveelheid melk (kwantumtoeslag), levering af boerderij, rente dragende obligaties, investeringen, kapitaalstortingen, voorschotten en nabetalingen om maar iets te noemen.
Met deze litigieuze kortingen en kosten is het zicht op de Europese richtprijs volledig uit beeld, waardoor de bij wet verplichte richtprijs rauwe melk bij lange na niet wordt gehaald. Op sommige momenten wordt meer dan 25% van de melkprijs niet aan de veehouder uitbetaald. U leest het goed soms werd een kwart van de melkprijs niet uitbetaald!
Deze onwetmatige kortingen door de melkfabrieken en productschappen uitgevoerd vinden in geheel Europa plaats, waarbij omgerekend de veehouders miljarden euro's aan melkgeld niet kregen uitbetaald, waarvan zij op grond van de verordeningen recht op hadden.
Per april 2004 heeft de Europese unie deze verordening plots afgeschaft, waardoor de melkprijzen nog verder daalden.
Gesteld kan worden dat in Nederland gedurende een tiental jaren de veehouders vele honderden miljoenen euro's te weinig melkgeld is uitbetaald. De Nederlandse regering was hiervan op de hoogte.
De maatschap Beukeveld heeft in maart 2006 bij het College van beroep voor bedrijven het PZ hier verantwoordelijk voor gesteld en heeft geëist het tekort uitbetaalde melkgeld alsnog uit te betalen.
De uitspraak is eind oktober 2007.
Hierbij heeft het College van beroep voor het bedrijfsleven de zitting eerst anderhalf jaar vertraagd en daarna reeds driemaal de uitspraak voor zich uitgeschoven.
De probelemen met alle productschappen zijn hier debet aan.
Hoezo onafhankelijke rechters?